Γενικευμένη αγχώδης διαταραχή

Θεμελιώδες χαρακτηριστικό της αγχώδους νεύρωσης, όπως ονομαζόταν μέχρι τη δεκαετία του ’80 η γενικευμένη αγχώδης διαταραχή, είναι ότι ο ασθενής διακατέχεται από:

1. αίσθημα μεγάλης αδυναμίας μπροστά στην προοπτική και στην αναμονή ενός
2. δυσανάλογου και ασαφούς, αν όχι τελείως άγνωστου, κινδύνου. Σπανιότερα
3. διαγιγνώσκεται σε καθαρή μορφή, συχνότερα συνυπάρχει με κατάθλιψη, φοβικές
4. διαταραχές ή/ και κρίσεις πανικού

Κλινική εικόνα

Για να τεθεί η διάγνωση, πρέπει η συμπτωματολογία να διαρκεί πάνω από έναν μήνα. Οι πάσχοντες τείνουν να παραπονούνται κυρίως για τα σωματικά συμπτώματα που συνοδεύουν το άγχος. Κάθε σύστημα και όργανο του σώματος είναι δυνατόν να εμπλακεί μέσω της ενεργοποίησης του νευρομυϊκού και αυτόνομου νευρικού συστήματος. Πολλοί ασθενείς είναι πεπεισμένοι ότι πάσχουν από βαριά και απειλητική για τη ζωή τους νόσο, γεγονός που προκαλεί με τη σειρά του ακόμη περισσότερο άγχος και τους απομακρύνει από την αναγνώριση ότι η συμπτωματολογία τους είναι ψυχογενής. Τα κεντρικά συμπτώματα, από τα οποία προκύπτουν και τα άλλα, είναι τα εξής: