Συχνά Προβλήματα

Αγχώδης ή αποφευκτική προσωπικότητα
Γενικευμένη αγχώδης διαταραχή
Επιλόχεια Ψύχωση
Κοινωνική φοβία
Κρίσεις - Διαταραχή πανικού και αγοραφοβία
Κατάθλιψη και καταθλιπτικό συναίσθημα
Κατάθλιψη - αντιμεταβίβαση - θεραπεία
Μαθησιακές Διαταραχές
Νευρική ανορεξία, βουλιμία
Αυτοκαταστροφικές τάσεις παιδιών και εφήβων
Διλλήματα ηλικίας για το νηπιαγωγίο
Εξηγώντας το διαζύγιο στα παιδια
Η επιθετικότητα των παιδιών και η οριοθέτησή τους
Η αυτοκτονία στην εφηβεία
Κακοποίηση ανηλίκου
Οι διαζευγμένοι πατέρες
Εξαρτητική προσωπικότητα
Ιστριονική ή θεατρική (dramatic) προσωπικότητα
Ναρκισσισμος - Ναρκισσιστική Διαταραχή
Αντιεξουσιαστικές ομάδες και ο ρόλος της εφηβείας
Γάμος με συνοικέσιο
Δίαιτα και σύγχρονη Ψυχολογία
Εργασία εκσυγχρονισμός και ψυχανάλυση
Η Φαντασίωση και η ονειροπόληση
Η ψυχολογία των ανέργων
Η ψυχολογία των πλαστικών επεμβάσεων
Η συνεχή εκπαίδευση στίς μονάδες αποασυλοποίησης
Κακοποίηση γυναικών
Ομοφυλοφιλία και ψυχανάλυση
Όνειρα, ερμηνεία και ψυχανάλυση
Οριακή ή μεταιχμιακή προσωπικότητα
Παιδικά όνειρα και ψυχικές συγκρούσεις
Παιδοφιλία-παιδεραστεία
Πένθος
Προβλήματα σχέσεων
Προτεινόμενα θέματα προς συζήτηση
Στάδια της εξέλιξης της προσωπικότητας
Τα εγκλήματα του καλοκαιριού - ψυχικά αίτια
Το παιδί και τα παιχνίδια
Το στρες στη σύγχρονη εποχή
Ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία στο πλαίσιο του κέντρου
Φοβίες
Ψύχωση
Ψυχωση και ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία
Ψυχοθεραπεία σε οργανικές νόσους
Ψυχισμός και Ψυχοθεραπεία
Ψυχαναλυτική διάγνωση του χαρακτήρα
Ψυχαναγκαστική διαταραχή
Ψυχοπαθητική προσωπικότητα
Ψυχοσωματική Ιατρική Ι
Ψυχοσωματική Ιατρική ΙΙ
Ψυχοσωματική Ιατρική ΙΙΙ
Σύνδεση Ψυχανάλυσης Νευροβιολογίας ιι
Σύνδεση Ψυχανάλυσης Νευροβιολογίας Ι
Σύνδεση Ψυχανάλυσης Νευροβιολογίας ΙΙΙ
Σύνδεση Ψυχανάλυσης Νευροβιολογίας ΙV
Η καθημερινή ζωή σε συνθήκες φτώχειας
Θεραπεία ζεύγους
Κλινική εποπτεία
Θεραπεία ζεύγους ΙΙ
Χαρακτήρας, Παθολογία Χαρακτήρα,Συνθήκες Ζωής
Survivor και υψηλή τηλεθέαση
Ιατροφοβία - ειδικές φοβίες

spacer.png, 0 kB
spacer.png, 0 kB
Αντιεξουσιαστικές ομάδες και ο ρόλος της εφηβείας Εκτύπωση
Γράφει: Δημήτρης Σεφεριάδης   

«Κρανίου» τόπο θυμίζει η Αθήνα και πολλές πόλεις της περιφέρειας τις τελευταίες ημέρες, από τις λεηλασίες, τους βανδαλισμούς και τα επεισόδια ανάμεσα σε αναρχικούς, κουκουλοφόρους και δυνάμεις των ΜΑΤ, με αφορμή τον άδικο χαμό του 15χρονου μαθητή. Έντονος προβληματισμός και αναπάντητα ερωτηματικά τόσο για τον άδικο χαμό του Αλέξανδρου, όσο και για το αύριο, βασανίζουν την ελληνική κοινωνία.

 Όπως τονίζει ο ψυχολόγος – ψυχοθεραπευτής, κ. Δημήτρης Σεφεριάδης ο έφηβος και η οικογένειά του βρίσκονται σε συνεχή αλληλεπίδραση με έντονες συγκρούσεις, χαρακτηριστικές αυτής της περιόδου. «Ο έφηβος βιώνει μια βαθιά αμφιθυμία. Διεκδικεί με πάθος την αυτονομία του, την ίδια στιγμή που είναι άμεσα εξαρτημένος από την οικογένειά του και επιζητεί σιγουριά. Του χρειάζεται απαραίτητα κάποιος ώστε να συγκρουστεί μαζί του για να τον ξεπεράσει. Συνήθως, αυτός είναι ο ομόφυλος γονιός του», τονίζει ο ίδιος και προσθέτει: «Υπάρχει ανάγκη, λοιπόν, ο έφηβος να ανήκει σε μια κοινωνία που δεν καταρρέει από την επιθετικότητά του, ούτε εκδικείται τις αντιπαραθέσεις του».
Όπως υπογραμμίζει ο κ. Σεφεριάδης, συχνά σε περιπτώσεις που ο πατέρας κατέχει κάποια θέση κοινωνικής ή οικογενειακής εξουσίας, είναι ισχυρογνώμων, αυταρχικός και φαντάζει παντοδύναμος, δεν δίνει την ευκαιρία στο παιδί του να συγκρουστεί μαζί του ούτε να τον ξεπεράσει σε κάποιο επίπεδο. «Ο νεαρός έφηβος έχει δύο λύσεις τότε. Ή να σταματήσει το θυμό του, στρέφοντάς τον προς τον εαυτό του (καταθλιπτική διάθεση) ή να μεταφέρει αυτή την επιθετικότητα για τον πατέρα του σε κάθε μορφή εξουσίας. Το ίδιο συμβαίνει όταν ο πατέρας όχι μόνο δεν αφήνει το γιο του να τον ξεπεράσει, αλλά επιπλέον του επιτίθεται. Για να επιτύχει τον στόχο του ο έφηβος ή ο νεαρός ενήλικας, συνήθως εντάσσεται σε ομάδες, όπου εκεί θα πρέπει να υιοθετήσει τον ίδιο τρόπο συμπεριφοράς όπως και οι υπόλοιποι. Με αυτόν τον τρόπο παύει να είναι ο γιος του κάποιου και αποκτά δική του ταυτότητα», εξηγεί ο ίδιος και προσθέτει: «Πολλές από αυτές τις ομάδες θεωρούν σπουδαίες και ηρωικές τις προκλητικές και παραπτωματικές συμπεριφορές.
Στο τελικό στάδιο, γύρω στα 20, έχουμε σταθεροποίηση της ταυτότητας. Οι έντονες συγκρούσεις συνήθως παύουν και οι απαιτήσεις της ενήλικης ζωής οδηγούν στην προσαρμογή στην πραγματικότητα. Ποια είναι όμως η σημερινή πραγματικότητα; Σε ποια κοινωνία πρέπει να προσαρμοστούν οι νέοι; Αυτή τη στιγμή παρουσιάζονται τα εξής φαινόμενα: Εγκληματικές πράξεις οικονομικής βίας από την πλευρά της εξουσίας είναι καθημερινές και οι ένοχοι δεν τιμωρούνται.
Η κοινωνική αδικία είναι καθεστώς. Άνθρωποι που ξοδεύουν χρόνια και περιουσίες στις σπουδές είτε είναι άνεργοι είτε αμείβονται ελάχιστα. Πολλά άτομα με ψυχοπαθητική αντικοινωνική προσωπικότητα λυμαίνονται κυριολεκτικά τους χώρους κάθε μορφής ιδεολογιών, εξουσίας, πολιτικών κομμάτων, της δικαιοσύνης και του επιχειρηματικού κόσμου. Η διαφορά όλων αυτών με τους κοινούς εγκληματίες είναι ότι έχουν την ευφυΐα ή να ξεφεύγουν από το νόμο ή ακόμα και τη δυνατότητα να τον διαμορφώνουν στα μέτρα τους. Δεν υπάρχουν καλές και κακές ιδεολογίες».
Παράλληλα, ο κ. Σεφεριάδης εξηγεί ότι οι άνθρωποι και οι προσωπικότητες, στο μέτρο που είναι διαταραγμένες ή όχι καθορίζουν τις εξελίξεις. «Τα άτομα που παθαίνουν κατάθλιψη έχουν φοβίες, άγχος, ενοχές και ταλαιπωρούν τους εαυτούς τους.Τα άτομα με αντικοινωνική συμπεριφορά και διαστροφές επιτίθενται και ταλαιπωρούν τους άλλους. Εκβιάζουν, κλέβουν, καταχρώνται τη δημόσια περιουσία. Θα σκεφτόταν κάποιος πως η κοινωνία δέχεται ή και προωθεί τέτοιους ανθρώπους σε θέσεις εξουσίας.
Ποιος είναι αυτός ο ψυχικός μηχανισμός που λειτουργεί όταν χρειάζεται να ψηφίσουμε; Παγκοσμίως, οι περισσότεροι άνθρωποι ψηφίζουν αυτούς που θαυμάζουν και θα ήθελαν να τους μοιάζουν. Ανθρώπους δυναμικούς, χωρίς ενοχές και αναστολές, με εξαιρετικό λόγο και πειθώ. Από την άλλη μισούν και λοιδορούν αυτούς που τους μοιάζουν γιατί τους θεωρούν αδύναμους, όπως και τον εαυτό τους.
Δε θα σταθώ στα επεισόδια που έγιναν, αλλά στην ταύτιση του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού με τους εφήβους και τους φοιτητές.
Η αναρχία, ως πολιτική θεωρία και πρακτική, πιθανόν δεν έχει να προσφέρει κάτι ρεαλιστικό, όμως τα αίτια της δημιουργίας αυτού του κινήματος, έχουν να κάνουν ακριβώς με τη δομή της εξουσίας, την κυριαρχία των ολίγων και τη σταθερή καταπάτηση των δικαιωμάτων των ατόμων.Αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να μιλάμε για δημοκρατία, επειδή ο καθένας έχει το δικαίωμα της ψήφου. Ουσιαστικά μιλάμε για ένα πολιτικό σύστημα ολιγαρχίας. Τα επόμενα θύματα αυτού του συστήματος θα είναι οι μικρότεροι επιχειρηματίες. Από αυτούς ελάχιστοι θα επιβιώσουν παγκοσμίως.Δεν γνωρίζω ούτε υποθέτω πως υπάρχει οργανωμένο σχέδιο. Γνωρίζω, όμως, ότι αυτή είναι η τάση του ανθρώπου από τη στιγμή της εμφάνισής του στη γη. Αυτή είναι η πρωτόγονη πλευρά του, ο δυνατός να κυριαρχήσει στον αδύναμο.

Η κοινωνία μας είναι ακόμη ανώριμη και αυτό θα ισχύει για πολλά χρόνια ακόμη. Το πρώτο βήμα για τη λειτουργία του πολιτισμού είναι η δημιουργία και η τήρηση νόμων από όλους ανεξαιρέτως. Η έλλειψη του αισθήματος δικαίου και η φτώχεια γεννά την βία. Πολύ φοβάμαι ότι αυτά τα επεισόδια θα είναι μόνο η αρχή».

 

 

Το άρθρο δημοσιεύτηικε στην εφημερίδα Αυριανή της Κυριακής στις 14/12/08

 

 
Η ΙΑΤΡΟΦΟΒΙΑ
Η ΙΑΤΡΟΦΟΒΙΑ είναι μια ειδική φοβία που αφορά την επαφή με ιατρικό, νοσηλευτικό προσωπικό, ιατρικές πράξεις και διαγνωστικές εξετάσεις ως μια δυσάρεστη επίπονη ή ενδεχομένως καταλυτική εμπειρία.O επιπολασμός στον πληθυσμό είναι περίπου στο 12 % .
Εδώ θα χρειαστεί να διαχωρίσουμε τις έννοιες του στρες της φοβίας και του αχγους.
Στρες είναι ένας φόβος για ένα πραγματικό γεγονός π.χ χειρουργική επέμβαση. Η φοβία είναι η ψυχική αίσθηση ότι κάποια απλη σχετικά και συγκεκριμένη κατάσταση είναι εξαιρετικά απειλητική. Άγχος είναι μια έντονη δυσάρεστη ψυχική κατάσταση για την οποία δεν γνωρίζουμε το λόγο. το άγχος αφορά ασυνείδητες ψυχικές συγκρούσεις. θυμός, ενοχές,απο τη μια μεριά και φόβος αποχωρισμού ή τιμωρίας σε σύγκρουση με την επιθυμία για το αντίθε
 
Κρίση Κορονοιού
Πρωταγωνιστές σε μία ταινία θρίλερ όπου στόχος της ταινίας είναι να αποφύγουμε να μεταδώσουμε τον ιό σε οποιοδήποτε άλλο συνάνθρωπό μας αλλά ταυτόχρονα και σε μας τους ίδιους. Γιατί δεν γνωρίζουμε αν ανήκουμε και εμείς στις ευπαθείς ομάδες. Τα μέτρα προφύλαξης είναι γνωστά. Γνωρίζουμε από τις άλλες χώρες την Κίνα την Ιταλία την Ισπανία τη Γαλλία ,τα αποτελέσματα της ίωσης.
Αντίπαλός μας ένας ιός πολύ επιθετικός αλλά όχι τόσο έξυπνος. Μεγαλύτερος ακόμα αντίπαλος μας η πλευρά του εαυτού μας που νοιώθει παντοδύναμη και είναι έντονα παρορμητική και αυτοκαταστροφική. Αυτή την πλευρά μας επειδή μπορούμε και έχουμε τη δυνατότητα, θα χρειαστεί να την τιθασεύσουμε.
Η αίσθηση της παντοδυναμίας ανήκει στις αρχαϊκές ψυχικές διαδικασίες. Μια αίσθηση ότι είμαστε αλώβητοι. Στην πραγματικότητα στην ενήλικη ζωή αφορά μία παραληρητική διαδικασία, μία ψευδαίσθηση τη
 
Χαρακτήρας, Παθολογία Χαρακτήρα,Συνθήκες Ζωής

ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ, ΠΑΘΟΛΟΓΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ, ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΖΩΗΣ

Όλοι μας διαθέτουμε στοιχεία από πολλά είδη προσωπικότητας, ανεξάρτητα από τις τάσεις που κυριαρχούν μέσα μας. 

Διαβάστε περισσότερα...
 
Λ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ 209, τκ 11523 ΑΘΗΝΑ - Τηλ. 2106462030, 2106462075, Fax 2106462030, Κιν. 6973537970 - e-mail: seferiadis.dimitris@yahoo.gr