|
Γράφει: Δημήτρης Σεφεριάδης
|
O γάμος σημαίνει συμβίωση και η συμβίωση σημαίνει, πέρα από την ερωτική η σεξουαλική έλξη, συνεργασία και συμβιβασμός.
Ένας από τους λόγους που τίθενται από τους ανθρώπους που αναζητούν τον σύντροφό τους στα γραφεία συνοικεσίων, είναι η έλλειψη χρόνου.
Η μεγάλη πίεση για ακαδημαϊκή καριέρα που υπάρχει στη σημερινή εποχή και η οποία τροφοδοτείται από την οικογένεια, το εκπαιδευτικό σύστημα και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, δεν αφήνει ουσιαστικό χρόνο για ανάπτυξη φιλικών και ερωτικών σχέσεων.
Ο άνθρωπος, καταναγκαστικά επικεντρώνεται σε αυτόν το στόχο, τόσο έντονα ναρκισσιστικά, που πολλές φορές δεν αφήνει, συνειδητά η ασυνείδητα, να παρέμβει τίποτα ενδιάμεσα. Το τίμημα για την καριέρα είναι συχνά η καταπίεση φυσιολογικών ορμών όπως η συντροφικότητα και ο έρωτας με αποτέλεσμα την μοναξιά και την αποξένωση. Η μοναξιά είναι δικό μας δημιούργημα και όχι των άλλων. Στη σημερινή εποχή παρατηρούμε την ανάγκη της άμεσης ικανοποίησης της σεξουαλικής ορμής και ταυτόχρονα περιορισμό της επικοινωνίας, βασικό συστατικό του γάμου. Ο γάμος χρειάζεται και χρόνο και συναισθηματική επένδυση.
Επίσης ένας άλλος παράγοντας είναι, ότι ενώ κάποιοι άνθρωποι, βρίσκουν γρηγορότερα και ευκολότερα το δρόμο προς τη συμβίωση και το γάμο, στηριζόμενοι στη θετική σχέση με τους γονείς τους, κάποιοι άλλοι καθυστερούν και εμποδίζονται από το βαθύ και ασυνείδητο δέσιμό τους με τους δικούς τους γονείς. Η σχέση του νεαρού κοριτσιού με τον πατέρα του και του νεαρού αγοριού με τη μητέρα του είναι σε αυτή την περίπτωση, καθοριστική. Βέβαια αυτή η αρχική δυσκολία είναι πιθανό να συντελέσει αργότερα στη μεγαλύτερη σταθερότητα του γάμου.
Ένας άλλος λόγος και ίσως ο κυριότερος, αφορά ανθρώπους με μειωμένη αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση οι οποίοι δεν βρίσκουν τρόπο να εξωτερικεύσουν τα συναισθήματά τους, φοβούνται την κριτική, απογοητεύονται πολύ αν δεν γίνουν αρεστοί, δεν θέλουν να αναλάβουν την ευθύνη της πρώτης επικοινωνίας και της επιλογής και χρειάζονται έναν τρίτο για να αναλάβει αυτή την ευθύνη.
Συνήθως, αυτά τα άτομα έχουν βιώσει μέσα στην οικογένειά τους, σχέσεις όπου η έκφραση του συναισθήματος ήταν μειωμένη, η επικοινωνία τυπική και με πολλές προκαταλήψεις για τις σχέσεις των δύο φύλων.
Σε κάθε περίπτωση, εάν υπάρχει στη σχέση η προκύψει αμοιβαία έλξη, αίσθηση της ισοτιμίας, συνεργασία και κοινοί στόχοι, θα έχουμε πιθανότατα έναν πετυχημένο γάμο. Αν ο γάμος γίνεται για άλλους λόγους η τη διατήρηση του ονόματος, τότε δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα άλλο παρά μια απρόσωπη σχέση. Μια σχέση με έναν χαλαρό και άτονο δεσμό γενικού χαρακτήρα και ελάχιστα προσωπικού, που ρυθμίζεται απόλυτα από παλιές συνήθειες και προκαταλήψεις.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Αυριανή την Κυριακή 2/11/08
|
